Artykuły

OPRACOWANIE MIĘŚNIA CZWOROBOCZNEGO – połączenie terapii trigger points, MTG i IASTM.

 

W dzisiejszym wpisie przedstawię Wam terapię mięśnia czworobocznego (łac. trapezius). Opracowanie mojego ulubionego mięśnia w połączeniu trzech technik, które stosowane razem dają ulgę już po jednym zabiegu. Zacznijmy od lokalizacji tego mięśnia. Chodzi mi o przyczep początkowy i końcowy.

Przyczep początkowy: środkowa część karkowej górnej, więzadło karkowe, wyrostki kolczyste i więzadła nadkolcowe do kręgu Th12.

Przyczep końcowy: tylna krawędź bocznej części obojczyka, środkowa część wyrostka barkowego, grzebień łopatki.

Gdy już znamy lokalizację przyjedźmy do funkcji jaką pełni mięsień czworoboczny i jakie ma unerwienie.

Funkcja: rotacja zewnętrzna w stawie ramiennym, unoszenie łopatki, retrakcja łopatki do kręgosłupa, obustronnie – wyprost szyi, jednostronnie – skłon boczny.

Unerwienie: nerw dodatkowy, kręgi C3-C4

 

Najczęstsze dolegliwości:

- ból promieniujący do karku i potylicy,

- bóle głowy, bóle szczęki, bóle skroniowe, bóle ucha, bóle barków i kończyn górnych,

- kręcz szyi,

- wzmożone napięcie mięśniowe,

- problemy z oddychaniem,

- do opracowania przy łokciu tenisisty (łączność powięziowa),

- zaburzenia pracy przepony,

- uczucie sztywnienia, pieczenia, ciągnięcia przy ruchach mięśnia.

 

Punkty spustowe występują na obszarze całego mięśnia ale najczęściej na krawędzi zstępującej, nad grzebieniem łopatki, również na krawędzi wstępującej w części przyśrodkowej od przyczepu dźwigacza łopatki.

Używam trzech technik, które wg mnie najbardziej nadają się do tego opracowania: (bez poślizgu)

• głęboki masaż rozcierający – technika poprzecznego rozcierania aż do ustąpienia bólu.

• kompresja niedokrwienna – utrzymuje się prostopadły nacisk na punkt spustowy, jednocześnie kontrolując odczucia pacjenta. Gdy przy nacisku ból się zmniejsza zwiększamy nacisk. Stosujemy 3-5x. Dodatkowo przeprowadzając ćwiczenia utrzymujące nowy zakres ruchu.

• poizometryczna relaksacja mięśni – mięsień opracowywany rozciągamy do wyczucia granicy ruchu i bolesności. Pacjent wykonuje napięcie mięśnia przeciw oporowi terapeuty, a po 7 sekundach rozluźnia a terapeuta pogłębia biernie rozciągnięcie mięśnia. Powtarzamy 3-5x po czym następują dalsze ćwiczenia utrwalające nowy zakres ruchu.

 

W zależności od reakcji pacjenta na bodźce i stopnia zmęczenia mięśnia przechodzę do masażu tkanek głębokich. Stosuję: (bez poślizgu, ewentualnie jak pacjent źle znosi bodźce → kropelka oliwki w żelu)

• technika wydłużająca – od tego zaczyna się terapię. Wykonuję się ją wzdłuż przebiegu włókien mięśniowych, czasami w kierunku przeciwnym do rozciągania tkanek. Używamy przedramienia, pięści, paliczków, opuszkami palców.

• dekompresja stawów – tzw. trakcja wraz z techniką wydłużającą w celu powiększenia przestrzeni stawowej

• technika ugniatania, przełamywania – przy wyrostku barkowym, przy łopatce,

• technika zablokuj i rozciągnij – wykonuje ALE TYLKO -> tam gdzie napięcie mięśniowe jest wzmożone

• technika odciągnięcia tkanki od innych struktur – najlżejsza z technik

 

Na sam koniec przechodzę do terapii IASTM jako zakończenie.

Od 30 sek do 5min. Pracuję na wosku Songbird. Obserwuje jak reaguje organizm. Ruchy wydłużające boczną krawędzią średniego noża. Zdarza się, że używam dużego noża ale z lżejszą siłą. Dodatkowo używam punktaka, jeśli punkty spustowe są nadal aktywne. Jeżeli po kilku ruchach tkanka jest zaczerwieniona przerywamy i kończymy terapię ćwiczeniami utrwalającymi nowy zakres ruchu.

 

Cały zabieg trwa(w zależności od odczuć pacjenta) od 30min do 50min. Powtarzam 2x w tygodniu w serii min. 6zabiegów.

 

Powyższe opisy mają charakter informacyjny i nie zastępują wizyty u lekarza. Jeżeli czujesz, że coś jest nie tak z Twoim zdrowiem udaj się do lekarza.